ഉണ്ണീ നിനക്കായ്

കാലത്തിന്‍ കയ്പുനീര്‍ ഭക്ഷിച്ചു
ശോഷിച്ചു പോയൊരെന്‍ ഹൃദയമേ
ആളിപ്പടരുകയാണോ ഹൃദയമിന്നും
ഒരു ഉണ്ണിക്കിടാവിന്നോര്‍മ്മയില്‍
ജനിക്കാന്‍ മടിക്കുന്നതെന്തിനുണ്ണീ
നീയീ അമ്മതന്‍ ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍
നിനക്കുവേണ്ടി ചുരത്തുന്ന പാലെല്ലാം
വറ്റിപ്പോകുന്നീ കൊടും ചൂടിനാല്‍
വെയില്‍ മായുന്നതും മഞ്ഞു വീഴുന്നതും അറിയാതെ
നിന്റെ ചുടുനിശ്വാസത്തിനായ് കാത്തിരിപ്പൂ ഞാന്‍
ഇല്ലില്ല... ഈ തീയണയില്ല...
നീ വരുന്നൊരാ നേരം വരേയും.

എന്റെയുള്ളില്‍

എന്റെയുള്ളില്‍ വിരിയുന്ന പൂക്കള്‍ക്ക്
എന്തിത്ര സൗരഭ്യമില്ലാതെയായ്
എന്റെയുള്ളില്‍ പറക്കുന്ന ശലഭങ്ങള്‍ക്ക്
എന്തിത്ര ആയുസ്സുമില്ലാതെയായ്
എന്റെയുള്ളില്‍ കിനിയുന്ന തേനിനു
എന്തിത്ര മാധുര്യമില്ലാതെയായ്
ഓര്‍ത്തു പാടുകില്‍ ചിറകറ്റ സ്വപ്നത്തിന്‍
മാറ്റൊലി മാത്രമായ് മാറുന്നു ജീവിതം